Με το εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα «Προβληματισμοί στης εφηβείας» ξεκίνησαν τα μαθήματα του φετινού κύκλου εισηγήσεων στο Ανοιχτό Λαϊκό Πανεπιστήμιο Πτολεμαϊδας. Το θέμα ανέπτυξε ο Ψυχίατρος – Παιδοψυχίατρος, Διευθυντής Παιδοψυχιατρικού τμήματος του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης κ. Κρίτων Χριστιανόπουλος .
Αναπτύσσοντας το θέμα του ο γιατρός εξήγησε στο ακροατήριο ότι «η εφηβεία είναι μία μεταβατική κατάσταση και οι περισσότεροι την φοβόμαστε επειδή δε ξέρουμε τι θα συμβεί. Τις περισσότερες φορές δε σημαίνει τίποτα άξιο που θα πρέπει να το φοβηθούμε, όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα σημαίνει ότι το παιδί έχει αρκετές δυσκολίες και καλά γίνεται και υπάρχει κι ένας καπνός που θα μας συνεφέρει για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι». Σύμφωνα με τον κ. Χριστιανόπουλο, όλες οι έρευνες που έχουνε γίνει, δείχνουν ότι τα παιδιά στην πλειοψηφία τους αγαπούνε τους γονείς τους και βγάζουνε πέρα την εφηβεία με καλό τρόπο «παρόλα αυτά η εφηβεία είναι μία ιδιαίτερη και μεταβατική κατάσταση κατά την οποία συντελούνται πολλές βιολογικές αλλαγές οι οποίες και ευθύνονται για τις αλλαγές στην ψυχοσύνθεση των παιδιών. Εκείνο το οποίο χρειάζονται περισσότερο οι έφηβοι, είναι η διαβεβαίωση. Δηλαδή οι γονείς θα πρέπει να μπορούν να είναι στέρεοι, να μην μεταβάλλουν συνέχεια τις απόψεις τους, θα πρέπει να υπερασπίζονται τις αξίες τους και θα πρέπει να είναι και έτοιμοι να συγκρουστούνε με το παιδί, εφόσον χρειαστεί. Όχι απλά να το καλοπιάνουνε και να προσπαθούν να εξαγοράσουν την αγάπη του –σε αυτή την περίπτωση το παιδί δε θα μπορέσει να σταθεί ποτέ στα πόδια του- οπότε οι συγκρούσεις είναι απαραίτητες γιατί μέσα από αυτές μεγαλώνει το παιδί το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με την προσπάθειά του να μεγαλώσει, να γίνει ενήλικας. Είναι σε μία κατάσταση που δεν είναι πια παιδί αλλά δεν είναι ακόμη, αρκετά μεγάλος». Το παιδί θα πρέπει να πειραματιστεί και να υποκαταστήσει την πίστη που έχει απέναντι στους δικούς του μέσα από ταυτίσεις με φίλους ή με άλλα σημαντικά πρόσωπα ακόμα και με αθλητές ή τραγουδιστές ή οποιονδήποτε άλλο.
Σημαντική η επισήμανση του γιατρού ότι οι μητέρες δε θα πρέπει να τρομάζουν όταν διαπιστώσουν ότι «το παιδί δε θέλει πια σωματική επαφή μαζί τους γιατί χρειάζεται αυτή η απομάκρυνση για να μπορέσει να σχηματίσει, πια, τη δική του ζωή. Αυτό είναι κάτι που πολλές φορές τραυματίζει το παιδί και τους βάζει μέσα σε μια δικιά τους κρίση γιατί πρέπει κι αυτοί να επανεξετάσουν τη ζωή τους και πρέπει να δεχθούνε ότι αυτό το παιδί (το οποίο είναι συγχρόνως το μωρό τους, ο εαυτός τους, κάποιος από τους γονιούς τους ) θα ακολουθήσει το δικό του δρόμο. Αυτό είναι ένα σκληρό πράγμα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γονείς».
Εκείνο που θα πρέπει να είναι γνωστό είναι ότι ορισμένες φορές υπάρχουν ειδικά προβλήματα στην εφηβεία «και τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν με διάφορες δυσκολίες π.χ στο σχολείο, που αν δεν γίνουν αντιληπτές μπορεί να εκδηλωθούν πολύ εντονότερες στην εφηβεία και να τα κάνει ακόμα και να αφήσουν το σχολείο».
Η εφηβεία, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών, είναι το σημείο όπου εμφανίζονται πολλές φορές και τα σοβαρά ψυχικά προβλήματα της ενήλικης ζωής «για πρώτη φορά ένα παιδί μπορεί να κάνει καταθλιπτικό, σχιζοφρενικό ή μανιακό επεισόδιο. Βέβαια τα πιο κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τα προβλήματα συμπεριφοράς».
Εκείνο που υπογράμμισε στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Χριστιανόπουλος είναι ότι «οι γονείς χρειάζονται σταθερότητα, να υπερασπίζονται τις αξίες τους και όταν απαιτείται θα πρέπει να κάνουν συγκρούσεις με τα παιδιά ώστε τα παιδιά να βγούνε δυνατότερα».
Ρ.Σ
Αναπτύσσοντας το θέμα του ο γιατρός εξήγησε στο ακροατήριο ότι «η εφηβεία είναι μία μεταβατική κατάσταση και οι περισσότεροι την φοβόμαστε επειδή δε ξέρουμε τι θα συμβεί. Τις περισσότερες φορές δε σημαίνει τίποτα άξιο που θα πρέπει να το φοβηθούμε, όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα σημαίνει ότι το παιδί έχει αρκετές δυσκολίες και καλά γίνεται και υπάρχει κι ένας καπνός που θα μας συνεφέρει για να μπορέσουμε να κάνουμε κάτι». Σύμφωνα με τον κ. Χριστιανόπουλο, όλες οι έρευνες που έχουνε γίνει, δείχνουν ότι τα παιδιά στην πλειοψηφία τους αγαπούνε τους γονείς τους και βγάζουνε πέρα την εφηβεία με καλό τρόπο «παρόλα αυτά η εφηβεία είναι μία ιδιαίτερη και μεταβατική κατάσταση κατά την οποία συντελούνται πολλές βιολογικές αλλαγές οι οποίες και ευθύνονται για τις αλλαγές στην ψυχοσύνθεση των παιδιών. Εκείνο το οποίο χρειάζονται περισσότερο οι έφηβοι, είναι η διαβεβαίωση. Δηλαδή οι γονείς θα πρέπει να μπορούν να είναι στέρεοι, να μην μεταβάλλουν συνέχεια τις απόψεις τους, θα πρέπει να υπερασπίζονται τις αξίες τους και θα πρέπει να είναι και έτοιμοι να συγκρουστούνε με το παιδί, εφόσον χρειαστεί. Όχι απλά να το καλοπιάνουνε και να προσπαθούν να εξαγοράσουν την αγάπη του –σε αυτή την περίπτωση το παιδί δε θα μπορέσει να σταθεί ποτέ στα πόδια του- οπότε οι συγκρούσεις είναι απαραίτητες γιατί μέσα από αυτές μεγαλώνει το παιδί το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με την προσπάθειά του να μεγαλώσει, να γίνει ενήλικας. Είναι σε μία κατάσταση που δεν είναι πια παιδί αλλά δεν είναι ακόμη, αρκετά μεγάλος». Το παιδί θα πρέπει να πειραματιστεί και να υποκαταστήσει την πίστη που έχει απέναντι στους δικούς του μέσα από ταυτίσεις με φίλους ή με άλλα σημαντικά πρόσωπα ακόμα και με αθλητές ή τραγουδιστές ή οποιονδήποτε άλλο.
Σημαντική η επισήμανση του γιατρού ότι οι μητέρες δε θα πρέπει να τρομάζουν όταν διαπιστώσουν ότι «το παιδί δε θέλει πια σωματική επαφή μαζί τους γιατί χρειάζεται αυτή η απομάκρυνση για να μπορέσει να σχηματίσει, πια, τη δική του ζωή. Αυτό είναι κάτι που πολλές φορές τραυματίζει το παιδί και τους βάζει μέσα σε μια δικιά τους κρίση γιατί πρέπει κι αυτοί να επανεξετάσουν τη ζωή τους και πρέπει να δεχθούνε ότι αυτό το παιδί (το οποίο είναι συγχρόνως το μωρό τους, ο εαυτός τους, κάποιος από τους γονιούς τους ) θα ακολουθήσει το δικό του δρόμο. Αυτό είναι ένα σκληρό πράγμα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι γονείς».
Εκείνο που θα πρέπει να είναι γνωστό είναι ότι ορισμένες φορές υπάρχουν ειδικά προβλήματα στην εφηβεία «και τα προβλήματα αυτά έχουν να κάνουν με διάφορες δυσκολίες π.χ στο σχολείο, που αν δεν γίνουν αντιληπτές μπορεί να εκδηλωθούν πολύ εντονότερες στην εφηβεία και να τα κάνει ακόμα και να αφήσουν το σχολείο».
Η εφηβεία, εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών, είναι το σημείο όπου εμφανίζονται πολλές φορές και τα σοβαρά ψυχικά προβλήματα της ενήλικης ζωής «για πρώτη φορά ένα παιδί μπορεί να κάνει καταθλιπτικό, σχιζοφρενικό ή μανιακό επεισόδιο. Βέβαια τα πιο κοινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι τα προβλήματα συμπεριφοράς».
Εκείνο που υπογράμμισε στο τέλος της ομιλίας του ο κ. Χριστιανόπουλος είναι ότι «οι γονείς χρειάζονται σταθερότητα, να υπερασπίζονται τις αξίες τους και όταν απαιτείται θα πρέπει να κάνουν συγκρούσεις με τα παιδιά ώστε τα παιδιά να βγούνε δυνατότερα».
Ρ.Σ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου