ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΤΑΜΙΕΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ

Τέσσερις άνθρωποι ο πολιτειολόγος Κώστας Ζουράρις, ο καθηγητής Γιώργος Παύλος, η χρυσή ολυμπιονίκης Βούλα Πατουλίδου και ο επιχειρηματίας Νίκος Κηπουρός, ο καθένας ερχόμενος από το δικό του δρόμο ήταν οι ομιλητές της εκδήλωσης που διοργάνωσε ο Δήμος Πτολεμαϊδας και το Ταμιείον Θράκης το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης στο Πνευματικό Κέντρου του Δήμου με θέμα «Η Ελλάδα του 21ου Αιώνα».
Τους προσκεκλημένους υποδέχθηκε με ιδιαίτερα λόγια ως οικοδεσπότης ο Δήμαρχος Γρηγόρης Τσιούμαρης, εξήρε την ουσιαστική προσφορά του Ταμιείου Θράκης στον πολιτισμό, δεσμευόμενος ότι θα υπάρξει στο μέλλον ουσιαστική συνεργασία με την πόλη της Πτολεμαΐδα και τους πολιτιστικούς συλλόγους.
Ο Κώστας Ζουράρις εισήγαγε το ακροατήριο στη διαχρονικότητα της ελληνικής ιστορίας και σε όσα θα έπρεπε να γνωρίζουμε, προκειμένου να πράξουμε αληθινά την πολιτική πράξη ως έλληνες πολίτες. Ο Γιώργος Παύλος, πρόεδρος του Ταμιείου Θράκης, ανέπτυξε το θέμα «Παιδεία για ελεύθερους ανθρώπους» και μέσα από την ακαδημαϊκή και κοινωνική του προσφορά αναζητά, όπως φαίνεται μέσα από τη σημαντική εργασία του, μια σύγχρονη σύνθεση επιστήμης, φιλοσοφίας και ζωής. Η Βούλα Πατουλίδου παρουσίασε το θέμα «Πρωταθλητισμός και πολιτική πράξη», δίνοντας την εικόνα της πολιτικής ως πρωταθλητισμού προσφορά και ανιδιοτέλειας. Τέλος, ο Νίκος Κηπουρός ως ταμίας του Ταμιείου Θράκης παρουσίασε τη δραστηριότητα ως πράξη της κοινωνίας των πολιτών, που προωθεί την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό, ως παγκόσμιο αγαθό με πολλές διαστάσεις.

Μερικές σκέψεις του Δημάρχου Πτολεμαϊδας για το Ταμιείον Θράκης

Η Ελλάδα του 21ου αιώνα, η Ελλάδα του κόσμου και των ελλήνων, η Ελλάδα των άλλων και η δική μας. Όσοι παρακολούθησαν την εκδήλωση του Δήμου Πτολεμαϊδας… βρέθηκαν μπροστά σε μία θαυμαστή και πρωτόγνωρη εμπειρία. Τέσσερις άνθρωποι ο Κώστας Ζουράρις, ο Γιώργος Παύλος, η Βούλα Πατουλίδου και ο Νίκος Κηπουρός έστρεψαν το νου και τη καρδιά όλων όσων παρακολούθησαν την εκδήλωση από το δήμαρχο της πόλης και τους συνεργάτες του μέχρι τον τελευταίο συμπολίτη μας, σε μία κατεύθυνση που σπάνια την αντιλαμβανόμαστε σήμερα.
Διότι ο σημερινός Έλληνας καθηλωμένος μπροστά στις λίγο έως πολύ ασήμαντες εικόνες της τηλεόρασης, ή μπροστά στα ράφια των supermarket ή στις απρόσωπα στοιβαγμένες από ανθρώπινα κορμιά παραλίες δεν έχει πολλά περιθώρια να ζήσει και να συναντήσει μέσα του ή έξω του την κεκρυμμένη και λάμπουσα Ελλάδα του πάθους για ελευθερία, για ανθρωπιά και σοφία, για το κάλλος και την καλοσύνη για γνώση και αλήθεια, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, καταγωγής. Την Ελλάδα που δεν φοβάται τον ξένο αλλά και τον τιμά ως «κεκρυμμένο θεό». Την Ελλάδα που δεν φοβάται να πει την αλήθεια ακόμα και αν είναι πικρή για εμάς ή τους άλλους, την Ελλάδα που δεν ταυτίζει την γνώση και τον κόσμο με την εκμετάλλευση και την εξουσία, την Ελλάδα που ασκεί το σώμα και το πνεύμα για να μπορούν να αντέξουν τη λάμψη της γνώσης, της εορτής και της συνάντησης με το πάνυ ακριβές, την Ελλάδα που δεν ξεχνά τον άλλο, τον ξένο, τον φίλο ή εχθρό, την αληθινή και όχι σκόπιμα παραποιημένη ιστορία η οποία μας κάνει, Έλληνες ή Τούρκους, σοφότερους και φιλικότερους και που δεν φοβάται να φανερώσει τις τραγικές σελίδες, τις επώδυνες για εμάς και τους άλλους, την Ελλάδα που δεν έχει το κόμπλεξ του επαρχιώτη ή το φόβο του δούλου ή του νικημένου ανθρώπου, την Ελλάδα που δημιουργεί την πόλη των επώνυμων πολιτών με σάρκα και οστά, με όνομα και ταυτότητα, ανεξαρτήτως χρώματος και φυλής, φυλετικής καταγωγής, θρησκείας κ.λ.π. Την Ελλάδα που στην αγορά της πόλης με κάθε τρόπο, τεχνολογία, οικονομία, τέχνη, παιδεία, λατρεία, πραγματοποιεί τη συνάντηση των ζώντων προσώπων και όχι ανωνύμων και ανέραστων εμπόρων, πολιτικών, τεχνοκρατών, ιεροκηρύκων ή ό,τι άλλο…Την Ελλάδα δηλαδή που την περιμένει όλος ο κόσμος για τη σοφία, την ανθρωπιά της, το φιλότιμό της, τη λάμψη του πνεύματος και όχι απλώς για τις παραλίες και τα τουριστικά της.